Elementy ćwiczeń/ treningu FMA
w kolejności prezentacji:
1. Typowe ćwiczenia dla początkujących
- chodzenie po literze V,
- zwiększenie ruchomość i elastyczność nadgarstków, poprawienie koordynacji ruchowej,
- od 50 sek. ćwiczenia zwane sinawali (uderzenia dwoma kijami), które mają na celu m.in. doprowadzenie do obustronnego posługiwania się bronią, tak prawą jak i lewą ręką, a także pozwalające obronić się przed osobą praworęczną i mańkutem. Sinawali uczy także poczucia dystansu,
- od 1:20 min. podstawowe uderzenia kijem w pozycji horyzontalnej i diagonalnej (pojedyncze i podwójne), które powinny być poparte ruchem całego ciała, dzięki czemu zwiększamy siłę uderzenia. Największa „siła rażenia” to ostatnie 10 cm kija,
- od 2:10 min. podstawowe 12 uderzeń wg. systemu balintawak (każdy system filipiński oparty jest na pewnym układzie podstawowych uderzeń. Trenowane przez grupę, Modern Arnis i Balintawak, oparte są na 12 uderzeniach). Uderzenie 1 i 2 skierowane są w głowę, 3 i 4 w żebra (łokcie), 5 to dźgnięcie w brzuch, 6 i 7 to dźgnięcia pod obojczyk – blisko barku, w miejsca gdzie znajdują się liczne sploty nerwowe, 8 i 9 to uderzenia w kolana, 10 i 11 to dźgnięcia w oczy, 12 uderzenie pionowe (lub z przodu) w głowę,
- od 2:30 min. podstawowa obrona tj. bloki + kontratak (uderzenie w głowę) – obrona wykonywana jest na ww. uderzenia,
- od 2:52 min. power strike to 12 uderzeń (full power) wykonywane w miejsca jak 12 podstawowych uderzeń (punktów),
- od 3:20 min. 12 uderzeń na „mapie” ciała,
- od 3:40 min. 12 ataków/ 12 obron – analogicznie do powyższego, tylko w treningu z partnerem.
Balintawak, z założenia, to trening 2 osób – uczeń/ nauczyciel. W takim ćwiczeniu, broniący powinien nauczyć się bloków i automatycznych kontrataków, odpowiedniej pracy nóg by dobrze ustawiać się do poszczególnych uderzeń i aby zachowywać odpowiedni dystans.
2. Panantukan (dirty boxing) – trening na tarczach, pokaz znanych technik bokserskich oraz typowych technik FMA, jak uderzenia rękami w bicepsy, tricepsy, krtań, dźgnięcia w oczy, uderzenia głową, kopnięcia…
3. Panantukan (dirty boxing) – trening na tarczach, ćwiczenie technik bokserskich oraz typowych technik FMA, jak uderzenia rękami w bicepsy, tricepsy, krtań, uderzenia głową, kopnięcia…
4. Przykładowe elementy samoobrony
5. Free style – połączenie sinawali, uderzeń, bloków, ćwiczenie płynności technik i reakcji na poszczególne ataki. A także techniki 2 kije i 1 kij oraz empty hands/ panantukan.
6. Trening bloków – broniący m a zadanie wykonywać serię bloków na dowolne uderzenia (bez ustalonej kolejności).
7. Trening na oponie – celem jest wzmocnienie ręki trzymającej broń (kij), jej wytrzymałości, siły uderzeń etc.
8. Panantukan – elementy które były ćwiczone wcześniej na tarczach, teraz są prezentowane w treningu z partnerem (napastnikiem).
9 . Trening 12 uderzeń i bloków – kontratak wykonywany jest w głowę osłoniętą kaskiem, co pozwala na urealnienie sytuacji.
10. Zastosowanie pałki teleskopowej (tactical baton) – analogia do zastosowania kija.
11. Free style – od technik podwójnego kija, przez pojedynczy kij, rozbrojenia, do empty hands i take down.
12. Zastosowanie chustki w samoobronie (czasem używa się słowa sarong) – ale może to być także pasek od spodni lub torby, plastikowa torba na zakupy etc.
13. Techniki espada y daga (miecz i sztylet) – classical arnis (tradycyjne FMA), oddanie hołdu tradycji.
14. Palakaw/ random – trening balintawak i nabytych umiejętności na podstawowym etapie nauczania, zastosowanie dowolnej kombinacji uderzeń bloków, groupings – typowych dla balintawak.
15. Palakaw/ random (podobnie jak wcześniej) – trening balintawak i nabytych umiejętności na podstawowym etapie nauczania, zastosowanie dowolnej kombinacji uderzeń bloków, groupings – typowych dla balintawak.
16. Trening tapi-tapi (locking drills with the stick) – typowe techniki dla modern arnis.
17. Techniki posługiwania się nożem – pierwsza część dotyczy umiejętności posługiwania się nożem (atak), druga obrony przed niebezpiecznym narzędziem. Techniki pokazywane wolniej aby były bardziej czytelne dla oglądającego.
Powszechną zasadą, którą stosują prezentujący Arnisadorzy, jest najpierw zrozumieć i poznać jak działa nóż, a dopiero potem się przed nim bronić. Tematyka noża nauczana jest na wyższym poziomie.
18. Układ ćwiczeń z nożem treningowym, tzw. drill – jego celem jest wyćwiczenie sekwencji następujących po sobie ruchów, odzwierciedlających ataki nożem z jednej strony oraz możliwości obrony z drugiej. Ćwiczenie pozwala trenować płynność technik, których wcześniej uczy się bardziej statycznie, a także uczy dynamicznego przechodzenia z jednej sytuacji do drugiej.
19. Free style (raz jeszcze na koniec z ukłonem) – to m.in. połączenie sinawali, uderzeń, bloków, ćwiczenie płynności technik i reakcji na poszczególne ataki.
Filipino Arnis de Mano Poland w składzie:
Piotr Adam Duchnik – ze sztukami walki związany od 1987 r. Założyciel i prezes organizacji Filipino Arnis de Mano Poland (FMA Poland), będącej jedynym oficjalnym przedstawicielem systemów walki Modern Arnis i Balintawak-Nickelstick w Polsce. Uczestnik zagranicznych szkoleń z zakresu FMA, w tym także na Filipinach. Chief Instructor na Polskę i trener częstochowskiej grupy, z reprezentacją której wystąpił w programie. 4 dan w Modern Arnis i Bahi III Stick Level w Balintawak. Przeprowadził liczne szkolenia samoobrony dla kobiet (ponad 3 tys. uczestniczek) organizowane pod patronatem Prezydenta Miasta Częstochowy. Regularnie szkoli funkcjonariuszy Straży Miejskiej w Częstochowie w zakresie taktyki i techniki podejmowania interwencji, oraz prowadzi zajęcia z zakresu filipińskich sztuk walki w Częstochowie. Prowadzi w Polsce seminaria i zgrupowania szkoleniowe FMA. Zawodowo, od kilkunastu lat urzędnik. Ojciec dwójki dzieci; żonę poznał na obozie sportowym, w czasie którego prowadził zajęcia karate.
Małgorzata Kryst – trenuje FMA od ponad 10 lat. Jako pierwsza kobieta w Polsce zdobyła czarny pas w filipińskich sztukach walki. Obecny stopień to Dayang Isa w Modern Arnis (1 dan) i Bahi Stick Level II w Balintawak Nickelstick. Dba o dobry wizerunek organizacji. Prywatnie pracująca matka dwójki synów.
Anna Puczyńska – najbarwniejsza postać w grupie, tak mówią o niej koleżanki i koledzy. Czarny pas i uprawnienia instruktorskie klasyfikują ją w czołówce arnisadorów w Polsce. Obecny stopień to Dayang Isa w Modern Arnis (1 dan) i Bahi Stick Level II oraz Apprentice Instructor w Balintawak Nickelstick. Jej konik to panantukan i nie waha się go użyć gdy jest potrzeba. Ale przy jej temperamencie FMA, to zdecydowanie za mało, dlatego Ania dostarcza sobie dodatkowej adrenaliny jeżdżąc na motorze, a niespożyte pokłady energii spala tańcząc zumbę. Z wykształcenia artysta plastyk i to dzięki jej artystycznej duszy grupa ma szerokie portfolio profesjonalnych zdjęć, filmów, plakatów …
Rafał Matusz – sztuki walki uprawia od 17 roku życia (kick boxing, kyokushin). Zanim trafił do naszej grupy trenował pod okiem naszego przyjaciela, Mistrza Romana Smoka. Obecnie jego ulubionym zakresem jest obrona przed nożem. Miłośnik biegania i triatlonu. Pracuje w branży instalacji sanitarnych i C.O.
Tomasz Duda – pasjonat FMA z prawie 10 letnim stażem, instruktor Modern Arnis i Balintawak, który szczególną sympatią darzy techniki z bronią. Zawodowo związany ze światem finansów, stara się łączyć świat nauki z praktyką biznesową. Lubi stawiać sobie nowe cele i jest ciągle zajęty, choć zawsze w jego grafiku pewne miejsce mają treningi FMA.
Modern Arnis
Jedną z cech charakterystycznych filipińskich sztuk walki jest używanie broni od samego początku szkolenia i Modern Arnis nie jest żadnym wyjątkiem. Pierwszą bronią jest rattanowy kij, zwany cane albo baston, który jest różnej długości lecz zazwyczaj ma 71 cm. Uczone są techniki z użyciem jednego i dwóch kijów, z uwzględnieniem form; częścią szkolenia jest obrona bez broni przeciwko kijowi i białej broni (która czasem reprezentowana jest przez kij).
Mówi się, że pierwotnie kij był uważany przez Arnisadorów za święty, dlatego też oczekiwano od nich, że będą uderzać kijem w rękę lub przedramię swojego sparring-partnera a nie w kij. Miało to tę zaletę, że stało się preferowaną metodą w rzeczywistej walce. Zmuszało to przeciwnika do upuszczenia swej broni, przez co stawał się on mniejszym zagrożeniem. Jednakże zniechęcało to wielu potencjalnych ćwiczących, którzy uznali tę metodę treningu za zbyt bolesną i powodującą szkody.
W rezultacie filipińskie sztuki walki stały się zagrożone wyginięciem; w wielu rejonach Filipin bardziej popularne niż rdzenne systemy stały się japońskie sztuki walki, jak Karate czy Judo. Remy Presas zmodernizował metody treningu, dzięki czemu Filipińskie sztuki walki mogły przetrwać. Nauczał on metody uderzania kijem w kij podczas treningu, co stało się bardziej atrakcyjne dla nowoprzybyłych uczniów i umożliwiło nauczanie sztuki walki w systemie szkolnym na Filipinach.
Szkolenie obejmuje samoobronę bez użycia broni (uderzenia, blokowanie, rzucanie itp.), jak również charakterystyczne dla filipińskich sztuk walki techniki pojedynczego i podwójnego kija. Pozostałe aspekty sztuki obejmują espada y daga (miecz i sztylet), sinawali (uderzenia dwoma kijami) i tapi-tapi (locking drills with the stick). Oprócz drillów z partnerem, Modern Arnis obejmuje również wykorzystanie anyo (kata, formy) z kijem lub bez. Nacisk kładzie się na dopasowanie treningu do umiejętności studenta – „sztuka w zasięgu twojej sztuki” (“the art within your art”), płynnego reagowania na zmiany sytuacji podczas walki („flow”) i odpieranie uderzeń przeciwnika wyprowadzając własny cios (tapi-tapi). Praktycy są nazywani Arnisadorami. Oprócz wpływów filipińskich, w systemie pojawiają się również elementy Judo, Karate i Ju-jutsu.
Źródło informacji: Filipino Arnis de Mano Poland, www.fmapoland.pl
Leave a Reply